Op de gevel staat heel groot Elivesto, maar we zijn hier toch echt bij Vermeulen Europoort, een op en top familiebedrijf. Ze staan wijd en zijd bekend als dé leverancier van staalkabels, touw, hijsmaterialen en scheepstuigage. Ze werken aan boord van schepen, in de petrochemie en op vele terminals. De vierde generatie (Tommie) staat inmiddels te trappelen om het roer over te nemen, maar vooralsnog werkt de derde generatie (Tom) nog volop in de zaak. Tijd voor een kop koffie: het kantoor is groot genoeg voor de 1,5-meter economie.

Tommie: “Mijn overgrootvader zat op de vaart naar Rusland. Hij deed de tuigage van schepen en hij heeft daar, in Rusland, mijn overgrootmoeder leren kennen. Samen kregen ze acht dochters en drie zoons. En één van die zoons startte met de staalkabel business. Zijn broers deden mee, het was van meet af aan echt een familiebedrijf.” Tom jr. ofwel Tommie is zichtbaar trots op de geschiedenis van Vermeulen. “Zeker, het bedrijf is later Elivesto gedoopt maar veel mensen kennen ons als Vermeulen. Ik ga de familienaam terug op de kaart zetten.”

DIT VAK IS ECHT EEN AMBACHT

Vader Tom schuift aan. Hij werkte aan grote projecten waaronder een aantal bekende iconen zoals de Hef, de Afsluitdijk, de Botlekbrug. “Dit vak is echt een ambacht, zeker. Toen ik zes jaar oud was, liep ik hier al rond. Ik heb alles wat ik weet en kan geleerd van mijn vader en mijn oom Piet. Kabels worden eigenlijk overal gebruikt, zelfs in attracties in de Efteling en dat moet net zo goed gebeuren als de Afsluitdijk natuurlijk. Wij leiden de meeste mensen intern op; sommigen werken hier al meer dan twintig jaar. Er liepen altijd veel familieleden rond hier, die konden allemaal goed eindverbindingen maken, en splitsen, noem maar op. Mijn vader was goed in heel dikke kabels, wel 40 cm dik, dat is heel zwaar werk.”

MEER FOCUS OP OFFSHORE

Tommie is erg gefocust op uitbreiding van het bedrijf en zet zich in op groei van de organisatie. Zo wil hij meer de focus op offshore terugbrengen. Erg technisch is hij niet, maar hij ziet er wel het belang van in om de technische kennis binnen het bedrijf te houden: “Ons vakmanschap is heilig.” Samen met salesmanager Perry Pieëte zijn ze op zoek naar manieren om de offshore en heavy lift bedrijven nog sneller en beter te bedienen. “We zijn trots op wat we doen.

Door de internationalisering zijn wij niet meer de enigen in de haven die staalkabels leveren, maar zijn we wel één van de weinige die nog écht verstand hebben van deze handel.” Zijn vader kijkt hem aan en antwoordt: “Tommie doet de dingen anders dan ik, net zoals ik de dingen anders deed dan mijn vader. Ik ben een techneut, ik houd ervan om dingen te bedenken. Mijn vader deed veel in de offshore, maar in die business waren veel pieken en dalen. Dat vond ik minder prettig werken, ik ben er van alles bij gaan doen: lasertechnologie, staalconstructies, zelfs een uitzendbureau. Dat loopt goed, maar van mij hoeft Tommie het straks niet allemaal te behouden. Verandering is prima.”

DRIE KEER ONTSLAGEN ÉN WEER AANGENOMEN

Samenwerken in een bedrijf, als vader en zoon, hoe is dat eigenlijk? De twee mannen kijken elkaar aan en moeten lachen. “Dat gaat heel goed, we hebben met elkaar geboft denk ik. Tommie woont sinds kort weer thuis en als we hier wegrijden, praten we niet meer over het werk. Dan koken we met elkaar, golfen in de achtertuin, eten met de rest van de familie in de keuken.” Tom heeft bijna twintig jaar samen met zijn vader in de zaak gezeten, dat was soms wat minder makkelijk (“Ik ben denk ik wel drie keer ontslagen door hem, maar hij kon niet zonder me dus een paar dagen later liep ik hier weer rond.”). Hard werken doen ze allebei, maar zo hard als vroeger, dat niet meer. Tom: “Dan werkte ik honderd uur in de week, dat is niet gezond. Ik hoop niet dat Tommie dat ook gaat doen, nee.”